امام مهدی (عج) اولین آیه سوره مریم را به امام حسین(ع) تأویل نموده است .سعدبن عبدالله قمی گوید:

به امام عصر -ارواحنا له الفداء_عرض کردم :" ای فرزند رسول خدا ! تأویل آیه "کهیعص" چیست؟

فرمودند: "این حروف از اخبار غیبی است که خداوند زکریا را از آن مطلع کرده وسپس داستان آن را به

حضرت محمد (ص) بازگفته است ." زکریا از پروردگارش در خواست کرد که نام پنج تن مقدس را به وی بیاموزد .

خداوند ،جبرئیل را بر او فرستاد و آن  اسامی پاک را به آموخت . زکریا (ع) چون نام های محمد ،علی ، فاطمه

و حسن (علیهم السلام) را یاد میکرد،اندوهش برطرف میشد وگرفتاریش از بین رفت وچون حسین (ع) را یاد میکرد

،بغض وغصه ،گلویش را میگرفت و میگریست ومبهوت میشد.

روزی گفت : بارالها !چرا وقتی آن چهار نفر را یاد میکنم،آرامش می یابم  واندوهم برطرف میشود؛اما وقتی حسین (ع)

را یاد می کنم ، اشکم جاری میشود و ناله ام بلند میشود؟

خدای متعال اورا از این داستان آگاه کرد وفرمود:"کهیعص"؛"کاف"اسم کربلا و "هاء" رمز شهادت عترت طاهره است

و"یاء"نام یزید قاتل حسین (ع) و"عین" اشاره به عطش و "صاد" نشان صبر اوست.

زکریا(ع)چون این مطلب را شنید ،نالان و غمین شد و تا سه روز از عبادتگاهش بیرون نیامد و به کسی اجازه نداد نزد

او بیاید .او گریه و ناله سر داد و  چنین نوحه  گفت :بارالها! از مصیبتی که برای فرزند بهترین خلایق

خود تقدیر کرده ای دردمندم .خدایا ! آیا جامه این مصیبت را بر تن علی(ع) وفاطمه(س) می پوشانی؟! آیا این غم را بر

ساحت  آنان فرود  می آوری؟بعد  از آن گفت : بارالها! فرزندی  به من عطا کن تا در پیری چشمم به او روشن شود واو

را وارث  و وصی من قرار ده ، آنگاه  مرا دردمند او گردان؛ همچنان که حبیب خود محمد(ص) را دردمند فرزندش گرداندی.

خداوند حضرت  یحیی (ع) را به او بخشید واو را دردمند وی ساخت .لذا بین امام حسین(ع) ویحیی (ع) را به  او بخشید

و او را دردمند وی ساخت.

لذا بین  امام حسین(ع) و حضرت یحیی نیز شباهت وجود دارد؛ مانند اینکه هر دو شش ماهه به دنیا  آمدند

و نحوه شهادت هم شبیه  به  هم دیگر است؛ یعنی شقی ترین فرد سر مقدس آنان را از تن جدا نمود و

برای فرد ناپاکی  هدیه فرستاد و او نیز سر مقدس را داخل طشت طلا گذاشت.

1.کمال الدین،ج2 ص420،ح21

2.بحارلانوار،ج 45، ح 89